نشانه‌ها به عنوان شاخصترین عوامل معنایی در ایجاد تداعیات ذهنی، می‌توانند عاملی مؤثر در ارتقای حس مکان در ارتباط با مخاطب باشند. درک نشانه‌ها به طور کاملا ناخودآگاه از طریق ارتباط دادن آنها با نظام‌ها‌‌ی آشنایی از هنجارها و قراردادهاي اجتماعی تحقق می‌یابد. این استفادة معنادار از نشانه‌‌هاست که در کانون اهمیت نشانه‌شناسی قراردارد

نشانه‌‌ها در سطح پردیس به منظور جهت‌‌یابی و خوانایی بیشتر مسیرها و ساختمان‌‌ها مورد استفاده قرار می‌‌گیرند. بنابراین المان‌‌های عمودی بلندمرتبه شامل برج فناوری در ضلع شرقی، ساختمان‌‌های اقامتی و رفاهی در ضلع جنوبی و ساختمان پژوهشی در ضلع غربی در نظر گرفته شده‌‌اند.

در طرح پیشنهادی، مسیرهای منتهی به حوزه مرکزی هر یک دارای نشانه‌‌ای خاص برای سهولت آدرس‌‌دهی هستند که شامل عملکردهای متنوع رفاهی، فضاهای جمعی، زمین‌‌های ورزشی و ... می‌‌باشند.

در طرح جامع پردیس دانشگاه فردوسی مشهد سعی بر این بوده که طراحی مبلمان، علائم و تابلو‌‌ها در جهت بهبود همه جانبه در زمینه افزایش خوانایی و راحتی، یکپارچه کردن محیط، تزریق هویت به بافت، ارتقا گوناگونی، ایجاد تصویر ذهنی روشن، سهولت در مسیر یابی و ... انجام شود؛ به نحوی که همه تابلوها و مبلمان به عنوان جزئی از یک سیستم جامع و یکپارچه، به هدایت جریان تردد در پردیس دانشگاه فردوسی بپردازند.